موسسه‌ی علمی فرهنگی رهپویان دانش

در زمان های قدیم، پزشکان در جراحی ها به طور متداول از کوکائین به عنوان بی حس کننده ی موضعی استقاده می کردند. استفاده از کوکائین به جراحان اجازه می داد تا از دیگر داروهای نسبتا خطرناک استفاده نکنند. با این حال بعضی از اوقات بیماران عکس العمل های بدی نسبت به کوکائین نشان می دادند.در شب 25 نوامبر سال 1936، ادوراد کتسکی، پزشک 36 ساله، 1.2 گرم کوکائین مایع به خودش تزریق کرد تا به طور مستقیم عوارض جانبی استفاده از کوکائین را تجربه کند. او از دیوار دفترش به عنوان یک دفترچه ی بزرگ استفاده کرد و مرحله به مرحله عوارض جانبی اش را روی آن نوشت. به خاطر این که کوکائینی که کتسکی به خودش تزریق کرده بود، بسیار بیشتر از میزان کشنده بود، او همان شب درگذشت.نوشته های کتسکی هیچ ترتیب خاصی نداشتند اما براساس میزان بدخط شدن نوشته ها، می شد ترتیب آن ها را حدس زد. کتسکی کمی بعد از تزریق روی دیوار نوشته بود «چشم هایم کمی گشاد شده اند. دیدم عالی است». کوکائین باعث شده بود که کتسکی دچار تشنج و فلجی موقت بشود. کتسکی در بین این تشنج ها و فلجی ها، روی دیوار نوشته بود «کمی بهتر شدم». او بالای دیوار نوشته بود «حالا می توانم بایستم».وقتی که در مغز مولکول های کوکائین از بین می روند، میزان دوپامین و سروتونین که پیام رسان های عصبی هستند، بسیار کاهش میابد. این کاهش باعث به وجود آمدن حس ناراحتی و افسردگی شدید در مصرف کننده می شود. کتسکی بعد از این اتفاق روی دیوار نوشته بود «افسردگی بعد آن بسیار بد است، به همه ی پزشکان توصیه می کنم از آن استفاده نکنند».بررسی ها نشان دادند که آخرین چیزی که کتسکی نوشته بود، لغت «فلجی» بوده است. او بعد از نوشتن آن به زمین افتاده بود و دیگر بلند نشده بود. رسانه ها بر سر این که آیا واقعا کتسکی خودکشی کرده بود یا نه، اختلاف نظر داشتند. در بخشی از دیوار کتسکی نوشته بود «کربوهیدرات ها شاید پادزهر مناسبی باشند». به همین خاطر هم خانواده ی او بر این باور بودند که اد کتسکی قربانی آزمایشی بوده که از کنترل خارج شده بوده است.اما چه کتسکی خودکشی کرده باشد و چه نکرده باشد، تراژدی اینجاست که مرگ او هیچ کمکی به پیشرفت علم نکرده است. براساس گفته های همکارانش، نوشته های او آن قدر متناقض و بی ربط بودند که هیچ کمکی به بهتر شدن درک ما از عوارض کوکائین نکرده اند.