به پاس شرافت مشغله ات می نویسمبه پاس لحظه ای که خنده و گریه ات به خنده و گریه ی خلق وصل است.و روزت را با خدمت به همین خلق آغاز می کنی و شبت در فکر همین خلق روز می شود...به پاس لحظه ای که به دیگران جان تازه می بخشی...و خداوند برایت سرود می خواند که حال که انسانی را حیات بخشیدی گویی همه مردم را زنده کرده ای.(مائده_32)و من این لحظات را درک نمی کنم...خداوند دعاها را در مسیر دستان تو اجابت می کنی...پزشک آیندهقدر دستان معجزه گرت را بدان...روزت مبارک