خدایا با
اینهمه توانایی و نیروئیکه بما عطا کردی باز هم
نتوانستیم سپاس بخشش های بی کرانت را به جا آورده و به
شکرانه نعمت هایی که به ما ارزانی داشته ای تو را بنده ای
فرمان بردار باشیم...
خدایا
به ما اینهمه نعمت عطا کردی دریا و خشکی
خورشید
وماه شب و روز را به خاطر بشر آفریدی تا بزرگی تو را بستاید
و وجودت را بشناسد.ولی در مقا بل همه این خوبیها ما همچون شب
سیاه دلیم و چون روز پر از غوغا و پریشانی...
خدایا بخشش های رنگارنگ
تونه تنها ما را گرفتارجهان ساخت
بلکه چنان در خودپرستی غرقمان کرد که تو را از یاد برده و به
خویشتن
پرداختیم...
مطلب ارسالی از خانم تمیمی
خدایا چنان کن که جانی را که به ما داده ای همچنان پک و کامل بهتو باز گردانیم و این جسم خاکی را به خاک سپاریم.به پای همچو تومحبوبیجان فشاندن کاریست بس کوچک. پروردگارا ما را چنان پرورش ده که لایقفدا شدن در راه تو باشیم...خدایا طاقت رنج جهان را ندارم و از قهر تو بسی بیمناکم از گنجبی پایان توانایی خود برخوردارم کن تا مصائب روزگار را هیچ شمارم وبهراه تو گام برداشته و به خاطر تو زندگی کنم...
۹۱/۱۰/۲۲
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.