دانشجو، "موذن جامعه" هست، "مبدا تحولات" هم هست، "قشر متفکر جامعه" هم هست، اصلا "تعیین کننده ی سرنوشت یک مملکت" هم هست، ولی به شرط آنکه بلد باشد "دانشجو" باشد. که این دوران بشود نقطه عطف زندگی اش. سال 90 بود که ما دانشجوهای شهر، از رشته ها و دانشگاه های مختلف دور هم جمع شدیم تا تجربیات مان را که در گنجه ی هیچ معلم و مشاوری پیدا نمی شد به اشتراک بگذاریم و کاری کنیم تا دانشجوهای خوبی باشیم و دانشجوهای خوبی روانه ی دانشگاه کنیم، که به قول پیر فرزانه مان: «اگر دانشگاه اصلاح شد، مملکت اصلاح می شود.»
چشم های خود را ببندید و به بدترین اتفاقی که می توانست در زندگیتان رخ دهد فکر کنید .
چشم های خود را بگشایید .
آن اتفاق نیفتاده .
پس خدا را شکر کنید ....