موسسه‌ی علمی فرهنگی رهپویان دانش

قناعت پیشه کردن، از عزت نفس است. احمق ترین خلق کسی است که خود را عاقلترین خلق بداند. آفت وقار و هیبت مرد، شوخی است. اگرچشم دل بینا نباشد، شنوائی گوش سودی ندهد. با نیکان بدی مکن، چه آنان را از نیکی باز می داری. بالاترین بخشش آن است که پیش از خواری خواستن باشد. با پدران خود نیکی رفتار کنید، تا پسرانتان به شما نیکی کنند. انسان در زیر زبان خویش پنهان است. انسان را پس از مرگ خانه ای نیست، مگر خانه ای که قبل از مرگ بنا کرده است. بد ترین رفیق کسی است که تو را به معصیت خدا تشویق کند. پوزش طلبیدن نشان خردمندی است. به هر چیز در دنیا بیشتر انس داری، زیادتر از آن بترس. بلای آدمی در زبان اوست. کسی که در کار کوتاهی کند به غم و اندوه دچار می شود. کسی که خودخواهی و اسراف پیشه کند، از برتری و بزرگواری می افتد. بزرگوار کسی است که در کیفر بدی نیکی کند. مؤمن را شادی در جبین است و اندوه در دل. نادانی دردناک ترین دردهاست. هنگامی که هوس ها بر عقل چیره شوند، انسان به پرتگاه ها کشیده می شود. هیچ مالی پر فایده تر از عقل نیست. دانائی میراثی است شریف و گرامی. هر که مرا حرفی بیاموزد، مرا بنده خود گردانیده است. هر کس میدرود آنچه را میکارد و جزا می بیند آنچه را عمل می کند خوبی سخن در کم گفتن است. دانشی که تو را اصلاح نکند، گمراهی است. هر کس از خدا بترسد، ترسش از مردم کمتر می شود سه کار شرم برنمی دارد: خدمت به مهمان، برخاستن از جا در برابر معلم و گرفتن حق خود. دین مرد خرد اوست، کسی که عقل ندارد، دین ندارد. رشکبر همیشه بیمار است.