عمران-عمران: در ابتدا باید دانست که تقریبا تمام کارشناسی ها فقط یک آشنایی کلی و بسیار بسیار مختصر از آن رشته است و برای کارایی این علوم حتما باید وارد بازار کار شد.مهندسی عمران هم از این قضیه مستثنی نیست. یکی از ویژگی های بسیار خوب این رشته،قابل لمس و تصور بودن مسائل آن است و ذهن فیزیکی خوبی را می طلبد. دروس اصلی این رشته شامل : تحلیل سازه ها(اثر نیرو بر انواع سازه ها مثل خرپا و قاب و تیر و ...)مقاومت مصالح(یا مکانیک جامدات که به خصوصیات مکانیکی و رفتار داخلی مصالح تحت عوامل خارجی مثل نیرو می پردازد)،مکانیک سیالات و هیدرولیک(سیال ماده ای است که تحت نیروی برش همچنان تغییر شکلش در طول زمان ادامه می یابد اما جسم جامد تغییر شکلش ادامه پیدا نمی کند)،مکانیک خاک و پی،و طراحی(سازه های فولادی و بتنی،راهسازی و رو سازی)می باشد که در شش زیر گروه اصلی سازه،زلزله،راهسازی،خاک و پی،محیط زیست،مدیریت و ساخت طبقه بندی می شود. عمران –نقشه برداری: شاید بهتر باشد نام این رشته را ژئوماتیک(به معنای زمین سنجی)دانست، که بیشتر کار آن برداشت هندسه زمین است .بسیاری از دانشجویان این رشته را با عمران-عمران شبیه می دانند،این در حالی است که در دروس اصلی این دو رشته هیچ مشابهتی وجود ندارد. دروس اصلی این رشته شامل ژئودزی،فتو گرامتری(برداشت جزئیات کمی و کیفی از طریق انواع عکسهای زمینی،هوایی و ماهواره ای با کمک دستگاههای فتوگرامتری و برنامه نویسی کامپیوتر )،ونقشه برداری(کار با انواع دوربینهای نقشه برداری و جی پی اس و برداشت اطلاعات از سطح زمین و پردازش این داده ها) است که دانشجویان در سطح کارشناسی فقط در حد مقدماتی با دو دسته اول آشنا می شوند ولی با نقشه برداری(شامل نقشه برداری مسیر و نقشه برداری کارگاهی و قوسها) در حدی آشنا می شوند که بتوانند آن را به کار گیرند. نقشه برداری شامل پنج زیر شاخه ی اصلی ) GIS ،سنجش از دور(کسب اطلاعات بیشتر کیفی از جسم بدون تماس مستقیم با آن ،فتو گرامتری(بیشتر بخش کمی )، ژئودزی،هیدروگرافی می باشد. ضمنا به این نکته توجه داشته باشید که کارهای عمرانی از لحاظ فیزیکی بسیار خسته کننده می باشد(مخصوصا نقشه برداری).نویسنده: کمال شاکر-دانشجوی ترم 4 رشته ی عمران و نقشه برداری دانشگاه تهران