همه ی ما انسانها خواهان زیبایی هستیم . دوست داریم در دید دیگران انسانی آراسته باشیم . این میل به زیبایی فطری است و بشر از آن زمان که دارای تاریخ شده است ، نشانه هایی که موید فطری بودن میل به زیبایی است از خود به جای گذاشته است  . ... ... علاوه بر اینکه این موضوع از قدیم الایام دلمشغولی انسان ها بوده است، امروزه علم روان شناسی نیز به طور مفصل به آن پرداخته  و معتقد است در دنیای امروز که موفقیت در ارتباطات حرف اول را می زند ، برداشت اولیه ای که دیگران از ما دارند بسیار مهم است زیرا این برداشت زیر بنای اعتقاد و به دنبال آن نحوه ی ارتباط آن ها را با ما می سازد.چه از روی فطرت باشد و چه از روی آزمون و خطا ، انسانها در یافته اند ظاهر نیکو می تواند دیگران را تحت تاثیر مثبت قرار دهد. اما این مهم در طول زمان و در مکان ها ی مختلف متفاوت بوده است.فرهنگ و سلیقه ی مردم در لباس و نحوه ی آراستگی آنان تاثیر دارد .رنگ و نحوه ی پوششی که در جایی مرسوم است در نقطه ای دیگر کاملا رد شده است .برای مثال لباس عروس در ایران همیشه سفید رنگ بوده است اما در کشوری مثل هندوستان لباس عروس ها قرمز است. اما به طور قطع هیچ زمانی مثل دوران معاصر تنوع در پوشش و آرایش وجود نداشته است زیرا در قدیم یا رسانه ای نبوده است و یا بسیار کم تر از امروز رسانه ها با تمام قدرت به تبلیغات و اشاعه ی فرهنگ ها ،تفکرات و فرقه های مختلف می پرداختند .پس مردم هر منطقه ای فقط از پوشش منطقه ی خاص خود مطلع بوده اند و هر کس طبق سلیقه ی خود اندک تغییری در آن ایجاد می کرد اما امروز آنقدرمدل ها متنوع شده که گاهی اوقات برای خلق یک مد جدید متصدیان این حوزه مجبورهستند به مدل های نامتعارف که تا چندی پیش خنده دار بود و استفاده از آن دلیل بی سلیقگی محسوب می شد ،روی آورند. هر سال رنگ ،مدل شلوار ،نحوه ی آرایش و حتی عطر مخصوص خود را دارد و در این بازار داغ گروه هدف عموما جوان ها هستند زیرا جوانان هم به ظاهر خود بیشتر اهمیت می دهند و هم فراغت بیشتری برای پرداختن به ظاهر خود دارند.در کشور ما وضعیت لباس و آرایش و به طور کلی ظاهر افراد ،مهم تر از آن است که بتوان دل را به اینترنت و ماهواره و تولیدات آن طرف آبی داد زیرا مردم ایران علاوه بر فرهنگ اصیل ایرانی که باعث مباهاتشان است ،مفتخر به پذیرش دینی هستند که برای تمامی شئوناتشان دستوراتی را داده است.اشتباه خیلی از افراد این است که گمان می کنند دستورات پوششی دین اسلام مخصوص خانم ها است و آقایان از این قاعده مستثنی هستند.اما این طور نیست و حتی مردان نیز باید در پوشش خود موازینی را رعایت کنند.مردان نیز باید لباسی استفاده کنند که مناسب با شئونات و فرهنگ کشورشان باشد و آرایش و لباس هایی که مخصوص خانم هاست،برای آن ها ممنوع اعلام شده است.فرق بسیاری است بین آراستگی و پاکیزه گی که در دین ما به آن تاکید شده و آرایش که البته آن هم در دین ما به زنان سفارش شده اما فقط برای محارم و واجب است اما تنها برای همسر.البته این بدان معنا نیست که مسلمانان نباید به ظاهر خود رسیدگی کنند بلکه کاملا بر عکس .همان طور که باید استاندارد های پوشش رعایت شود ، آراستگی هم تاکید شده است .اگر در قرآن آمده است : به مردان با ایمان بگو دیده‏ها فروبندند و اندامشان [با پوشش مناسب]‏ محفوظ دارند که این برای آنان پاکیزه‏تر است زیرا خدا به آنچه می‏کنند آگاه است. به زنان با ایمان نیز بگو دیدگان خود را [از هر نامحرمی]‏ فرو بندند و اندامشان را بپوشانند و [مواضع‏] زینت‏هایشان را آشکار نکنند، مگر آنچه به طور طبیعی [مانند دست و صورت]‏ پیداست و باید سینه و دوش خود را با مَقنعه(یا روسری) بپوشانند.(1)در جایی دیگر به لزوم پاکیزگی و آراستگی سفارش شده است:پیامبر اکرم فرمود: به مقداری که در توان دارید، پاکیزگی را مراعات کنید؛ زیرا خداوند متعال، اسلام را برای پاکیزگی بنا کرده است و داخل بهشت نمی‏شود مگر کسی که پاکیزه باشد.(2)  پیامبر اکرم در آینه می‏نگریست، موهای خود را مرتب می‏کرد، شانه می‏زد و گاهی در آب می‏نگریست و موهایش را می‏آراست و علاوه بر خانواده‏اش، خود را برای اصحاب و یارانش می‏آراست.امام علی(ع) فرموده است: خودآرایی از اخلاق مؤمنان است.(3) در انتخاب نوع و شکل لباس، به گونه‏ای باشد که متعارف و مطابق با فرهنگ و عرف زمان و محل زندگی باشد.امام صادق(ع) می‏فرماید: بهترین لباس هر زمان، لباس اهل آن زمان است.(4) همچنین باید از پوشیدن لباس‏هایی که موجب انگشت نما شدن [در احادیث به آن لباس شهرت می‏گویند] می‏گردد پرهیز شود؛ زیرا موجب احساس خود بزرگ‏بینی یا حقارت و ضعف در شخصیت است:امام صادق(ع): خداوند، لباس شُهرت را مبغوض می‏دارد.(5) برای انسان، همین خاری و ذلّتْ بس استکه لباس شهرت بپوشد یا بر مرکبی سوار شود که موجب شهرت او گردد.(6)پس به طور قطع پوشیدن لباس هایی که در اجتماع باعث جلب توجه شود و با دیگران خیلی متفاوت باشد حتی برای آقایان ممنوع است و همان طور که می دانیم خیلی از این لباس ها و مدل های مو مخصوص گروه های آن طرف آبی است که دارای اعتقادات و مرام نامه های مخصوص خود هستند که اگر جوانان ما به آن اشراف داشته باشند ، ممکن است دیگر علاقه ای به استفاده از آن نداشته باشند.بهترین انسان کسی است که فرزند زمان خود باشد هیچ کس از زنان امروز توقع ندارد تنها در خانه بنشینند اما این به آن معنی نیست که می توانند با هر پوششی در جامعه حاضر شوند و  یا کسی از مردان توقع پوشیدن لباس زمان پیامبر را ندارد اما این شلوار های تنگ ومدل های موی نامتعارف هم در جامعه ی اصیل و مسلمانی مثل ایران پذیرفته نیست.بهتر است نحوه ی پوشش و آراستگی مان طبق استانداردی باشد که بر پایه ی دین و فرهنگمان ساخته شده است و بدین ترتیب بسیاری از معضلات اجنماعی و خانوادگی پیش نخواهد آمد.تبیان - ندا داوودی پی نوشت ها :1 . نور، آیه 31 و 32.2 . کنز العمّال، ح 26002.3 . غررالحکم، ح 1175.4 . خیر لباس کل زمانٍ لباس أهله.(الکافی، ج 6، ص 444).5 . وسائل الشیعة، ج 1، ص 354.